dinsdag 10 november 2009

tarot en het niet voorspellen

Gisteren werd ik voor de zoveelste keer aangesproken op de toekomstvoorspellende, bepalende kant van Tarot. Ook merkte ik de angst voor de kaarten en zo als zo vaak de angst voor het onbekende. Maar in mijn handelen heeft tarot die kant helemaal niet.

Ik weet dat er veel, heel veel mensen zijn die niet weten wat tarot mediating is, er bang voor zijn en er zich van afdraaien. Dat kan ik me ergens ook wel voorstellen gezien de ongelooflijke hoeveelheid onzin die ik mensen heb horen uitkramen als het over tarot gaat. Ook door mensen die er, volgens hun, alles van af weten en zich tarottist noemen.

Vaak vergelijk ik het dan met een groot keukenmes. Er zijn veel moorden gepleegd met een keukenmes, en toch is er niemand in Nederland die bang is voor keukenmessen. Wel uiteraard voor sommige personen die een keukenmes vast houden. Daarom toch een berichtje over de aard en werking van tarot.

Tarot is en beeldentaal. Die kan je leren, net als iedere andere taal. En het is onmogelijk om met tarot een toekomst te voorspellen.
Er staat zelfs op mijn blog letterlijk: "je laat je toekomst toch niet afhangen van een kartonnetje??" Als je een nieuwe auto hebt gekocht of een nieuwe fiets dan zie je opeens overal die auto of fiets om je heen. Als er zich iets nieuws voordoet dan kom je dat gegarandeerd binnen de kortste keren ergens anders ook tegen. Iets wat bij een individu "voor aan in het hoofd zit" komt er dus ook snel uit.
Laat ik nu een individu een scala aan symbolen zien dan zal datgene wat bewust of onbewust speelt op dat moment snel naar buiten komen. En als er een persoon is die deze symbolen neutraal weet te duiden (mediator), dus zonder in te vullen, dan is deze persoon in staat d.m.v die spiegeltjes (symbolen) die hem/haar voorgehouden werd zijn/haar situatie te beoordelen en van daaruit zelf beslissingen te nemen.

Mijn ervaring is dat de veranderingen op het moment zo snel gaan dat er heel wat mensen zijn met vragen. En in die groep zitten mensen die liever bij zich zelf te raden gaan dan zich een interpretatie te laten voorschotelen van een psycholoog of psychiater. Wiens methodieken overigens vaker omstreden en niet gecontroleerd zijn dan de gemiddelde leek voor mogelijk houdt.

Je hebt twee paden:
te weten 1.de wet van oorzaak en gevolg en 2.de wet van synchroniciteit.
Jung heeft het al over synchroniciteit, dus ook de reguliere wetenschap kent deze fenomenen. Ik ben aanhanger van het synchroniciteit denken. Dat er op verschillende plekken de zelfde dingen kunnen gebeuren en ontstaan. In tegenstelling tot de meeste reguliere wetenschappers die zich bij oorzaak en gevolg houden en ontkennen wat ze niet kunnen verklaren. De kaarten van Tarot werken volgen dit synchroniciteit principe. Daar kun je het mee eens zijn of niet, dat is een opvatting. Maar is verder niet eng, buitenaards of zweverig.

Ook heeft het niets met helderziendheid of geesten te maken. Er komen geen geesten bij kijken. Wij mensen met ons psyche klaart het voor ons. Noem het voor mijn part een soort interactieve psychologie. Natuurlijk ben ik me bewust van de vele mensen die er anders mee om gaan, en wel manipuleren en wel bang maken. Dan denk ik maar weer aan dat keukenmes.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten