Beestenopvoeding

Homo ferus noemde de Zweedse bioloog Carl Linnaeus ze: ‘wilde kinderen’. Oftewel, kinderen die zijn opgegroeid zonder omgang met andere mensen.

Praten kunnen wilde kinderen meestal niet. En als ze zijn ‘opgevoed’ door dieren, vertonen ze vaak ook dierlijk gedrag. Gelukkig zijn wilde kinderen een uitzondering. Toch zijn er de laatste 7 eeuwen meer dan 50 gevonden. 3 bekende:

• Victor van Aveyron. Waarschijnlijk het bekendste wolfskind. In 1800 vingen jagers hem in de bossen van het Franse Aveyron. Hij zat onder de littekens, liep op handen en voeten en kon goed in bomen klimmen. Hij was een jaar of 10. Net als Genie heeft hij nooit leren spreken. Hij begreep een paar woorden toen hij stierf in 1828.
• Kamala en Amala. In 1920 vond dominee Singh in India 2 meisjes, van ongeveer 18 maanden en 8 jaar. Ze waren door wolven ‘geadopteerd’ en samen met de welpen grootgebracht. Ze gingen naar een weeshuis. De jongste, Amala, overleed een jaar later en heeft nooit leren praten. Het oudere meisje leerde zo’n 30 woorden en gedroeg zich steeds minder wolfachtig. 9 jaar later stierf ze.
• De vogeljongen. Werd in 2008 door welzijnswerkers gevonden in een Russische flat tussen tientallen vogels. Zijn moeder behandelde de 7-jarige jongen als huisdier. Hij begreep geen mensentaal en wapperde met zijn armen of tsjilpte als hij iets wilde. Nu leeft hij in een inrichting.

bron: